Σφραγίσματα
Το Σφράγισμα αποτελεί μια από τις πιο συνηθισμένες οδοντιατρικές πράξεις. Αποκαθιστά την κατεστραμμένη οδοντική ουσία της μύλης του δοντιού που προκαλείται από την τερηδόνα ή από κάποιο ατύχημα.
Προ της επέμβασης και σε περίπτωση που χρειαστεί, ο οδοντίατρος εφαρμόζει με ένεση τοπική αναισθησία στην περιοχή γύρω από τα δόντια. Έπειτα, απομακρύνει τον χαλασμένο οδοντικό ιστό και τέλος αντικαθιστά το κομμάτι του δοντιού που λείπει με το σφράγισμα που απαιτείται (αμάλγαμα ή ρητίνη).
Τα σφραγίσματα χωρίζονται σε 2 κατηγορίες:
- Τα Μαύρα σφραγίσματα αποτελούνται από ένα κράμα μετάλλων που ονομάζεται αμάλγαμα και χρησιμοποιούνται εδώ και περίπου 180 χρόνια από τους οδοντιάτρους.
Το κράμα αποτελείται από υλικά, όπως ο ψευδάργυρος, ο άργυρος, ο κασσίτερος και ο χαλκός, σε συνδυασμό με τον υδράργυρο, που στην αρχή είναι μαλακός αλλά στη συνέχεια πήζει και μπορεί να αντέξει τις δυνάμεις που αναπτύσσονται στο ανθρώπινο στόμα, οπότε είναι ιδανική για τα οπίσθια δόντια, όπου η μάσηση είναι πολύ δυνατή.
- Τα Λευκά σφραγίσματα, αποτελούνται από σύνθετη ρητίνη που είναι ένα πολυμερές υλικό υψηλής αισθητικής, καθώς δεν ξεχωρίζουν χρωματικά από το φυσικό δόντι και διαθέτουν ειδικό χρωματολόγιο. Το ίδιο υλικό χρησιμοποιείται και για τις όψεις των μπροστινών δοντιών (bonding) το οποίο δίνει τη δυνατότητα στον οδοντίατρο να τροποποιήσει το σχήμα, το μέγεθος και το χρώμα των πρόσθιων δοντιών. Τα λευκά σφραγίσματα είναι κατάλληλα και για τις μεγάλες αποκαταστάσεις (οπίσθια, συνήθως, δόντια). Μπορούν να επιδιορθώσουν τα αλλοιωμένα δόντια και να αντέξουν τις δυνάμεις της έντονης μάσησης, οπότε θεωρούνται τουλάχιστον ισάξια στην αντοχή, αν όχι καλύτερα από τα μαύρα.